Elzbieta Juszczak:

Działalność twórcza Krzysztofa Rapsy obejmuje malarstwo, rysunek, grafikę użytkową, a także fotografikę. Uprawia malarstwo sztalugowe, a raczej „podłogowe”, gdyż woli spoglądać na to co tworzy z góry. Maluje na płótnie i kartonie, używając farb olejnych i akrylowych. Prace, które maluje to jakby autoportrety jego stanu emocjonalnego. Uwidacznia się w nich spontaniczność i lekkość, światło jest miękkie i ciepłe. Widać, że na przestrzeni lat wypracował swój styl, ulegający modyfikacjom, niemniej rozpoznawalny. Jego malarstwo to świat abstrakcji. Kolory, linie geometryczne wprowadzają widza w świat indywidualnych skojarzeń i przeżyć, a każdy z oglądających wielu obrazom, którym nie nadał tytułu, może przypisać swój własny. Kontemplacja jego obrazów myślę, że przyniesie jego miłośnikom wiele radości.

Rasa od dwudziestu lat zakochany w fakturze, świetle, barwach widzi je wszędzie tam, gdzie przebywa, na chodniku, w skrawku muru, w splocie materiału czy w pizzie. Potem te światy przedstawia w malarstwie. Malarstwie, które podoba się, które kupują ludzie z różnych stron świata przypadkiem zetknąwszy się z jego sztuką.

Malarstwo Rapsy zmienia się. Sam malarz – mówi o sobie – lubię eksperymentować. Toteż eksperymentuje, na jego płótnach widać grube pociągnięcia szpachlą i pędzlem, barwy zmieniają się od szarości po czerwień. Światło jest tak miękkie i ciepłe, że chce się go dotknąć. Wyraża tym emocje – niepokój, ulotność, radość. To obrazy w większości abstrakcyjne, choć bywają prace figuratywne albo z pogranicza figuratywności. Niektóre mają tytuły i w zetknięciu z realizacją doskonale widać ideę dzieła, często ciekawy pomysł. Ale wszystkie obrazy mają jedną cechę – podobają się.

Rapsa jest raczej liryczny i spokojny, a obecnie najbardziej ceni w malarstwie możliwość kontemplacji. Otóż kontemplacja jego obrazów przynosi radość i spełnienie. Część dzieł przepełniona jest ciepłem i liryzmem i być może tu tkwi spełnienie. Część dzieł przepełniona jest ciepłem i liryzmem i być może tu tkwi tajemnica jego rozpoznawalności i chęci posiadania dzieł przez odbiorcę.